Jak najbardziej należy tu zaprząc do działania zasadę zachowania energii, czyli porównać energię w początkowym i końcowym położeniu. W początkowym położeniu jedyna energia jaką mamy to energia potencjalna sprężystości: E = 0,5*k*x^2 (zakładamy, że zerowy poziom energii potencjalnej grawitacji znajduje się na tej właśnie początkowej najniższej wysokości), natomiast energia końcowa to jedynie energia potencjalna grawitacji rzutki, czyli E = mgh. Przyrównując te energie do siebie dostajemy: 0,5*k*x^2 = mgh, a stąd x = pierwiastek(2mgh/k) = 0,72 m
Prośba o udzielenie pomocy została wysłana. Jeżeli post nie otrzyma odpowiedzi społeczności w ciągu dwóch dni, pomoc zostanie udzielona przez zespół Szkoły Maturzystów.
Jak najbardziej należy tu zaprząc do działania zasadę zachowania energii, czyli porównać energię w początkowym i końcowym położeniu. W początkowym położeniu jedyna energia jaką mamy to energia potencjalna sprężystości: E = 0,5*k*x^2 (zakładamy, że zerowy poziom energii potencjalnej grawitacji znajduje się na tej właśnie początkowej najniższej wysokości), natomiast energia końcowa to jedynie energia potencjalna grawitacji rzutki, czyli E = mgh. Przyrównując te energie do siebie dostajemy: 0,5*k*x^2 = mgh, a stąd x = pierwiastek(2mgh/k) = 0,72 m