Rozumiem, że zdjęcie jest wstawione omyłkowo z innej strony podręcznika ;)
Co do ZZ. 58: trzeba pamiętać, że cząstka naładowana znajdująca się w jednorodnym polu elektrycznym będzie rozpędzana, ponieważ będzie działała na nią siła elektryczna F. Związana jest ona z natężeniem w następujący sposób: E = F/q, a także z przyspieszeniem zgodnie z drugą zasadą dynamiki Newtona: a = F/m. Przyrównując te dwie rzeczy do siebie i odczytując dane z wykresu (wiemy dla jakiego natężenia E jakie mamy przyspieszenie) uzyskamy wartość ilorazu masy i ładunku rozpatrywanej cząstki. Na tej podstawie wybierzemy odpowiednią z tabelki.
60.1 We włożonej do kondensatora metalowej płytce nastąpi takie przegrupowanie ładunku, aby wypadkowe natężenie pola elektrycznego w jej wnętrzu było zerowe (tak zachowuje się przewodnik w polu elektrycznym). Poza płytką to natężenie nie będzie już zerowe - stąd mamy 1 F, 2 P. Poprawność trzeciego zdania można stwierdzić wiedząc, iż napięcia dwóch części kondensatora oddzielonych płytką można sumować i warto skorzystać tu ze wzoru łączącego napięcie, natężenie pola i odległość w kondensatorze (jest on w karcie: U = E*d) - z niego wywnioskujemy, że napięcie w istocie zmalało. Zadanie to omawialiśmy również na naszych zajęciach (zajęcia nr 11).
Rozumiem, że zdjęcie jest wstawione omyłkowo z innej strony podręcznika ;)
Co do ZZ. 58: trzeba pamiętać, że cząstka naładowana znajdująca się w jednorodnym polu elektrycznym będzie rozpędzana, ponieważ będzie działała na nią siła elektryczna F. Związana jest ona z natężeniem w następujący sposób: E = F/q, a także z przyspieszeniem zgodnie z drugą zasadą dynamiki Newtona: a = F/m. Przyrównując te dwie rzeczy do siebie i odczytując dane z wykresu (wiemy dla jakiego natężenia E jakie mamy przyspieszenie) uzyskamy wartość ilorazu masy i ładunku rozpatrywanej cząstki. Na tej podstawie wybierzemy odpowiednią z tabelki.
60.1 We włożonej do kondensatora metalowej płytce nastąpi takie przegrupowanie ładunku, aby wypadkowe natężenie pola elektrycznego w jej wnętrzu było zerowe (tak zachowuje się przewodnik w polu elektrycznym). Poza płytką to natężenie nie będzie już zerowe - stąd mamy 1 F, 2 P. Poprawność trzeciego zdania można stwierdzić wiedząc, iż napięcia dwóch części kondensatora oddzielonych płytką można sumować i warto skorzystać tu ze wzoru łączącego napięcie, natężenie pola i odległość w kondensatorze (jest on w karcie: U = E*d) - z niego wywnioskujemy, że napięcie w istocie zmalało. Zadanie to omawialiśmy również na naszych zajęciach (zajęcia nr 11).