* Podając numer telefonu i klikając na przycisk "Proszę o kontakt", akceptujesz regulamin platformy i wyrażasz zgodę na przetwarzanie swoich danych osobowych,
w szczególności numeru telefonu, przez Szkoła Maturzystów Łukasz Jarosiński z siedzibą w Olkuszu, ul. Żeromskiego 2/20, NIP 6372144158
w celu przedstawiania oferty przez telefon. Twoje dane będą przetwarzane na zasadach określonych w polityce prywatności.
Administratorem danych osobowych jest Łukasz Jarosiński prowadzący działalność gospodarczą pod firmą Szkoła Maturzystów Łukasz Jarosiński
z siedzibą w Olkuszu, ul. Żeromskiego 2/20, NIP: 6372144158. Zapoznaj się z informacjami o przetwarzaniu danych tutaj.
Sama nazwa stan stacjonarny nie jest może aż tak ważna, w ogólności w fizyce jeśli układ znajduje się w stanie stacjonarnym, to oznacza to, iż nie zmienia się jego całkowita energia (choć określenie stacjonarności może się pojawiać w wielu bardziej szczegółowych dziedzinach fizyki i oznaczać nieco inną rzecz, np. stacjonarność jakiegoś przepływu itp.). Tu faktycznie można zauważyć, że oznacza to niezmienność energii całego układu, bo przyrównujemy tu szybkości przepływu ciepła w płytkach, więc to równanie oznacza po prostu tyle, że tyle ciepła ile oddaje jedna płytka, to tyle samo przyjmuje druga płytka. To, że mają różne k i różne grubości nie przeszkadza, aby w istocie mogło tak zajść, ale będzie tak tylko wtedy jeśli ta temperatura na styku (oznaczona tu jako T3) będzie miała odpowiednią wartość. Może tak być, bo ze wzoru na szybkość przepływu ciepła podanego w treści wynika, że jest ona proporcjonalna do deltaT, czyli różnicy temperatur, a zatem nawet mając różne k i różne x, możemy tak dobrać T3, żeby te szybkości przepływów ciepła ostatecznie się zrównały i to jest właśnie przedstawione w rozwiązaniu.