2020.8

Zgodzę się, że być może zbyt mało się w to zagłębiłem na zajęciach i z formalnego punktu widzenia takie tłumaczenie było nie do końca precyzyjne - choć wnioski są dobre. W istocie, żeby nie było się do czego przyczepić, należałoby to może faktycznie wytłumaczyć tak: stosujemy prawo załamania dla światła przechodzącego z próżni (1) do szkła (2): v1/v2 = n2/n1. I teraz weźmy pod uwagę np. światło fioletowe, jego prędkość w próżni to po prostu c, a współczynnik załamania światła dla próżni to po prostu 1. Zatem dostajemy: c/vf = nf/1 => vf = c/nf. Analogiczną operację możemy przeprowadzić dla światła czerwonego i dostajemy: vc = c/nc. Wiemy, że długość fali światła czerwonego w próżni jest większa niż dla światła fioletowego, więc zgodnie z wykresem nf > nc, a zatem vc > vf. Więc tłumaczenie trochę lepsze, ale wniosek dokładnie ten sam ;) Tu odniosę się też do jednego zdania, które zapisałaś - to co mamy na wykresie to na osi poziomej faktycznie jest długość fali w próżni, ale to co na osi pionowej, czyli wartość współczynnika załamania światła jest już podana dla szkła (jest to powiedziane w treści, po myślniku: "dla pewnego rodzaju szkła").

Co do częstotliwości, to też zaproponuję teraz dokładniejsze wytłumaczenie, bo Twoja obserwacja jest poprawna i faktycznie nie jest to od razu widoczne jaki powinien być wynik. Ale możemy zapisać sobie teraz coś takiego, mianowicie rozpatrzmy te światła w próżni: ff = c/lambda_f oraz fc = c/lambda_c. Wiemy, że lambda_c > lambda_f, a zatem fc < ff. Pokazaliśmy zatem, że tak jest dla próżni, ale wiemy, że przy zmianie ośrodka nie zmienia się częstotliwość fali. A zatem po wniknięciu do szkła dalej ff > fc.

Dzięki za zwrócenie na to mojej uwagi, bo faktycznie na samych zajęciach może trochę niewystarczająco dogłębnie omówiłem to zadanie, choć wnioski tak jak wspominałem pozostają te same.