Należy tu skorzystać z faktu, że igła kompasu ułoży się wzdłuż linii wypadkowego pola magnetycznego, przechodzącej przez punkt, w którym znajduje się owa igła. W skład tego pola wchodzą pole pochodzące od Ziemi i od przewodnika. A zatem wektor wypadkowej indukcji musi być ułożony pod kątem 30 stopni do wektora indukcji pochodzącej od ziemskiego pola magnetycznego (tak układała się igła przed włączenie prądu w przewodniku). Wykorzystując tg 30 stopni można policzyć wartość wektora indukcji pola magnetycznego wytworzonego przez przewodnik - oznaczyłem go na rysunku poniżej jako Bprz:
Należy tu skorzystać z faktu, że igła kompasu ułoży się wzdłuż linii wypadkowego pola magnetycznego, przechodzącej przez punkt, w którym znajduje się owa igła. W skład tego pola wchodzą pole pochodzące od Ziemi i od przewodnika. A zatem wektor wypadkowej indukcji musi być ułożony pod kątem 30 stopni do wektora indukcji pochodzącej od ziemskiego pola magnetycznego (tak układała się igła przed włączenie prądu w przewodniku). Wykorzystując tg 30 stopni można policzyć wartość wektora indukcji pola magnetycznego wytworzonego przez przewodnik - oznaczyłem go na rysunku poniżej jako Bprz: