2/78

Cześć. Wg mnie podejście dobre, ale jedna rzecz mi się nie podoba- rozwiązanie tego pierwszego przypadku. Masz wyrażenie 6/(1-q)=0 i przyrównujesz mianownik do zera. W takim wypadku otrzymałabyś wyrażenie 6:0. Nie dzielimy przecież przez zero. Można zauważyć, że 6 nie równa się zero, zatem mamy sprzeczność i na tej podstawie nie analizować już dalej tego wyrażenia. Sam pomysł i rozwiązanie drugiego przypadku wyglądają ok :)

@W. G.

Tak, tam powinno być wcześniej jeszcze *(1-q)^2 i wyjdzie, że 6(1-q)=0, czyli q=1. Czyli można pominąć te obliczenia i po prostu napisać sprzeczność? 

Fakt, po pomnożeniu przez kwadrat mianownika otrzymujemy 6*(1-q), ale trzeba mieć z tyłu głowy, że (z dziedziny ułamka) q nie może być równe 1, bo wtedy mianownik byłby równy zero. Więc to rozwiązanie i tak odpadnie już na podstawie tego, że mianownik nie może być równy zero. Osobiście nie widzę potrzeby wymnażania tego wyrażenia przez (1-q)^2 i dalszego badania pierwiastków, bo i tak odpadną one z dziedziny. Jak podstawisz sobie dowolną liczbę za q (oczywiście oprócz 1, na podst. dziedziny), to nigdy nie otrzymasz zera po lewej stronie, więc to równanie jest sprzeczne. Oczywiście mowa tylko o tym konkretnym przypadku, kiedy licznik jest stały. Jeżeli w liczniku wystąpiłoby inne wyrażenie z jakąś niewiadomą, to wtedy musielibyśmy sprawdzać czy tam nie siedzą jakieś rozwiązania. Poproszę na wszelki wypadek, żeby ktoś na to jeszcze zerknął, ale na moje oko wystarczy po prostu odrzucić to na wcześniejszym etapie.

Ogólnie twoje rozwiązanie jest ok.

Jeżeli chodzi o równanie z lewej strony, to moglibyśmy je już zakończyć na tym etapie:

Pisząc "brak rozwiązań". 

Można oczywiście zrobić tak jak ty to zrobiłaś, natomiast powinnaś pisać z prawej strony co przez co mnożysz obustronnie.

Aby sprawdzający wiedział co się dzieje.