1 - Skoro zgodnie z treścią na początku motocyklista poruszał się ze stałą prędkością, to zgodnie z I zasadą dynamiki siły na niego działające musiały się równoważyć, a zatem siła oporu musiała być równa dokładnie 1600 N, aby równoważyć siłę ciągu silnika.
2 - Tego nie wiemy, żeby tak było, to wypadkowa siła działająca na motocyklistę musiałaby być stała i zwrócona przeciwnie do jego prędkości. Z wykresu wiemy tylko tyle, że siła ciągu silnika liniowo malała.
3 - Nie musi to być prawdą, wystarczy bowiem wyobrazić sobie sytuację, że np. ów motocyklista podjeżdża pod wzniesienie i wtedy musi przeciwdziałać składowej siły ciężkości działającej w dół zbocza. Można tak dobrać nachylenie tego zbocza, żeby np. ruch tego motocyklisty był powiedzmy jednostajny (tak będzie gdy siła ciągu silnika i wspomniana składowa ciężaru się zrównoważą).
Wszystkie zdania są fałszywe.
1 - Skoro zgodnie z treścią na początku motocyklista poruszał się ze stałą prędkością, to zgodnie z I zasadą dynamiki siły na niego działające musiały się równoważyć, a zatem siła oporu musiała być równa dokładnie 1600 N, aby równoważyć siłę ciągu silnika.
2 - Tego nie wiemy, żeby tak było, to wypadkowa siła działająca na motocyklistę musiałaby być stała i zwrócona przeciwnie do jego prędkości. Z wykresu wiemy tylko tyle, że siła ciągu silnika liniowo malała.
3 - Nie musi to być prawdą, wystarczy bowiem wyobrazić sobie sytuację, że np. ów motocyklista podjeżdża pod wzniesienie i wtedy musi przeciwdziałać składowej siły ciężkości działającej w dół zbocza. Można tak dobrać nachylenie tego zbocza, żeby np. ruch tego motocyklisty był powiedzmy jednostajny (tak będzie gdy siła ciągu silnika i wspomniana składowa ciężaru się zrównoważą).