Nowa Era 2019 styczeń zad.2

Ostatecznie całość poszła na tarcie, bo przecież w końcowym punkcie klocek już spoczywał. Więc po drodze faktycznie część energii potencjalnej spręzystości szła na energię kinetyczną klocka, ale potem ta energia kinetyczna była i tak pożytkowana na pokonanie siły tarcia. Ostatecznie zatem można dokonać takiego właśnie przyrównania.

Co do pp3), to faktycznie ruch jest niejednostajnie zmienny. Można do tego dojść niejako drogą eliminacji. Mianowicie ruch jest jednostajny, wtedy, gdy siły działające na ciało ciągle się równoważą. Tutaj wiemy, że tak być nie mogło, bo właśnie siła tarcia była stała, ale siła spręzystości malała. Z kolei ruch jednostajnie zmienny (jednostajnie przyspieszony lub opóźniony) byłby wtedy, gdyby siła wypadkowa działająca na klocek była niezerowa, ale ciągle o takiej samej wartości. Znów widzimy, że ten przypadek spełniony nie jest. W takiej sytuacji ruch jest ruchem zmiennym (bo nie jednostajnym), ale nie jest on jednostajnie zmienny, więc jest to ruch, który możemy nazwać niejednostajnie zmiennym.