* Podając numer telefonu i klikając na przycisk "Proszę o kontakt", akceptujesz regulamin platformy i wyrażasz zgodę na przetwarzanie swoich danych osobowych,
w szczególności numeru telefonu, przez Szkoła Maturzystów Łukasz Jarosiński z siedzibą w Olkuszu, ul. Żeromskiego 2/20, NIP 6372144158
w celu przedstawiania oferty przez telefon. Twoje dane będą przetwarzane na zasadach określonych w polityce prywatności.
Administratorem danych osobowych jest Łukasz Jarosiński prowadzący działalność gospodarczą pod firmą Szkoła Maturzystów Łukasz Jarosiński
z siedzibą w Olkuszu, ul. Żeromskiego 2/20, NIP: 6372144158. Zapoznaj się z informacjami o przetwarzaniu danych tutaj.
Wynika to z faktu, że siła F ma taką właśnie postać, czyli F = k*x. Oznacza to, że wartość tej siły zmienia się w zależności od położenia ciała, tzn. im większe x, tym proporcjonalnie większa wartość siły F. To z kolei oznacza, że średnia wartość tej siły, którą chcemy wrzucić do wzoru na wykonaną przez nią pracę jest równa F_śr = 1/2 * k * x, stąd praca tej siły na drodze x to 1/2*k*x*x = k*x^2/2.
Dokładnie z czymś takim będziemy mieli jeszcze do czynienia na naszych zajęciach gdy przejdziemy do ruchu harmonicznego i siły sprężystości sprężyny. Okazuje się, że właśnie siła sprężystości sprężyny ma postać F = k*x i z tego samego powodu energia potencjalna sprężystości zgromadzona w sprężynie odkształconej o x równa jest k*x^2/2.
Dodatkowo pozwolę sobie wrzucić wycinek z rozwiązaniem tego problemu podany przez samo CKE, tam też jest to myślę klarownie wytłumaczone: