* Podając numer telefonu i klikając na przycisk "Proszę o kontakt", akceptujesz regulamin platformy i wyrażasz zgodę na przetwarzanie swoich danych osobowych,
w szczególności numeru telefonu, przez Szkoła Maturzystów Łukasz Jarosiński z siedzibą w Olkuszu, ul. Żeromskiego 2/20, NIP 6372144158
w celu przedstawiania oferty przez telefon. Twoje dane będą przetwarzane na zasadach określonych w polityce prywatności.
Administratorem danych osobowych jest Łukasz Jarosiński prowadzący działalność gospodarczą pod firmą Szkoła Maturzystów Łukasz Jarosiński
z siedzibą w Olkuszu, ul. Żeromskiego 2/20, NIP: 6372144158. Zapoznaj się z informacjami o przetwarzaniu danych tutaj.
Wynika to z zależności współczynnika załamania światła w szkle właśnie od długości fali - jeśli wykorzystanie tego faktu w zadaniu maturalnym będzie potrzebne, to najprawdopodobniej w bezpośredni lub pośredni sposób taka informacja będzie zawarta w poleceniu - np. w obu zadaniach, które były związane z tym zjawiskiem, które zrobiliśmy na zajęciach (2020.8 i 2023P.5) było to podane, raz jako wykres zależności współczynnika załamania fali od długości fali (wynika z niego że wsp. zał. światła dla światła fioletowego jest większy niż dla światła czerwonego), a drugi raz jako informacja o tym, że światło czerwone ma prędkość większą niż światło fioletowe. Obliczeniowo natomiast wynika to z powiązania tych informacji z prawem załamania. Rozpatrując np. przejście światła czerwonego i fioletowego z powietrza do szkła pryzmatu i zakładając, że kąt padania dla obu świateł jest taki sam, możemy zapisać dla nich prawo załamania: sin(alfa)/sin(beta) = n2/n1. Przyjmując, że dla powietrza n1 = 1 i wyznaczając stąd sin(beta), otrzymujemy: sin(beta) = sin(alfa) / n2. Jeśli zatem n2 (wsp. zał. światła w szkle) jest większy dla światła fioletowego, to oznacza to, że kąt załamania beta jest dla tego światła mniejszy niż dla światła czerwonego (światło fioletowe załamie się tak, że będzie biegło bliżej normalnej).