Zapewne można to zrobić na różne sposoby, mi najbardziej pomogła tabelka, rozpisanie kilku przykładów i zauważenie, że gdy zwiększamy n o jeden, liczba par spełniających warunek zwiększa się stale o dwa, ale dopiero od n > 3. Czyli mamy kolejne liczby parzyste i pozostaje jakoś dostosować wzór na nie (2n).
Niektórym łatwiej rozwiązać ten problem nie rozróżniając par (a,b) (b, a). Wtedy wzór na |A| jest prostszy (n - 3, bo liczba par teraz zwiększa się tylko o 1 od n > 3), ale trzeba pamiętać, żeby zmniejszyć liczbę możliwych zdarzeń, czyli wziąć zamiast n*(n-1))
Prośba o udzielenie pomocy została wysłana. Jeżeli post nie otrzyma odpowiedzi społeczności w ciągu dwóch dni, pomoc zostanie udzielona przez zespół Szkoły Maturzystów.
Zapewne można to zrobić na różne sposoby, mi najbardziej pomogła tabelka, rozpisanie kilku przykładów i zauważenie, że gdy zwiększamy n o jeden, liczba par spełniających warunek zwiększa się stale o dwa, ale dopiero od n > 3. Czyli mamy kolejne liczby parzyste i pozostaje jakoś dostosować wzór na nie (2n).
Niektórym łatwiej rozwiązać ten problem nie rozróżniając par (a,b) (b, a). Wtedy wzór na |A| jest prostszy (n - 3, bo liczba par teraz zwiększa się tylko o 1 od n > 3), ale trzeba pamiętać, żeby zmniejszyć liczbę możliwych zdarzeń, czyli wziąć zamiast n*(n-1))