INF.16.3

Chwila t1 to moment, w którym magnes jest jeszcze "blisko" pierścienia. W chwili t2 jest on już dalej od pierścienia, wobec czego pole wytwarzane przez ten magnes jest w punkcie A mniejsze niż w chwili t1, natomiast jego zwrot jest dalej taki sam (nie obróciliśmy magnesu w żaden sposób). Czyli na diagramie drugim trzeba narysować wektor, który w dalszym ciągu jest zwrócony w lewo, ale jego długość jest mniejsza niż na diagramie nr 1 (oznacza to, że teraz pole magnetyczne magnesu w chwili t2 jest już słabsze), niech on ma zatem długość np. 4 kratek (można ją przyjąć dowolnie, ważne, żeby było to mniej niż 7 kratek).

Teraz deltaB12 zgodnie z treścią jest to wektor zmiany indukcji. Zgodnie z tym czym jest delta (czyli zmiana) jakiegoś wektora, musimy odjąć od siebie wektorowo: B2 - B1. Powinno nam wyjść, że to będzie wektor o długości 3 kratek w prawo. 

I teraz z reguły Lenza można wywnioskować, że skoro odsuwamy magnes w prawo od pierścienia, to znaczy, że zmniejszamy strumień indukcji, to znaczy, że pierścień będzie chciał przyciągnąć magnes do siebie, a to oznacza, że jego pole magnetyczne musi być tak samo zorientowane jak pole samego magnesu, czyli wektor Bind (pole magnetyczne pierścienia) też musi mieć zwrot w lewo (tak jak wektor B1 czy też B2, czyli indukcji magnesu ma zwrot w lewo). Czyli Bind rysujemy jako wektor zwrócony w lewo, jego długość może być dowolna.