2011.C.4

1: Tak. Nie ma, ale jeśli energia jest wyrażona w MeV (11 MeV), to można potraktować ją tak, jak gdyby ów proton uzyskał ją będąc rozpędzonym w napięciu 11 MV.

4: Tylko ZZP. ZZE jest tutaj spełniona, ale nie daje ona nam wyjaśnienia dlaczego ta energia rozdziela się po równo na oba kwanty promieniowania. Ta łączna energia to jest w najprostszym przypadku, który opisany jest w tym podpunkcie - czyli gdy elektron i pozyton przed anihilacją spoczywają - równa ok. 1022 keV. Więc ZZE mówi tylko tyle, że łączna energia dwóch wyemitowanych fotonów to 1022 keV, ale dopuszcza ona przypadek, że np. jeden z nich ma 1000 keV, a drugi 22 keV. Natomiast ZZP mówi, że pęd jednego fotonu np. w prawo musi być równy drugiemu fotonowi w lewo, a żeby tak było, to muszą one mieć takie same pędy, czyli takie same energie.

5: Ale tutaj mamy już inną sytuację niż w 4.4. Zgodnie z treścią pozyton przed anihilacją z elektronem miał jakąś energię kinetyczną, a to oznacza, że układ miał jakiś niezerowy pęd zwrócony w którąś stronę. Czyli po anihilacji ten pęd musi być zachowany. Więc teraz jeden foton musi mieć większy pęd niż drugi, a co za tym idzie musi mieć mniejszą długość fali niż drugi.

4.5: Czyli pęd przed był skierowany w prawo u mnie na rysunku to po też wypadkowy pęd będzie skierowany w prawo, więc pA>pB => lambda_A<lambda_B?