Zadanie z matury próbnej

Tak, igiełka magnetyczna to taki mały magnes. W pp 1) należy wykorzystać fakt, że igiełka układa się wzdłuż linii pola magnetycznego tak, że swoim biegunem N pokazuje zwrot linii tego pola. Czyli na początku linie pola zwrócone są w dół (B pola ziemskiego ma zwrot w dół), a potem na ukos w dół i w prawo. Czyli dodatkowy wektor B wytworzony przez przepływ prądu w przewodniku musiał być zwrócony w prawo. Zgodnie z regułą prawej dłoni oznacza to, że prąd musiał płynąc przez przewodnik w dół.

W pp 2) używasz dobrego wzoru, ale zauważ, że musisz najpierw określić jaka jest wartość B wytworzonego przez prąd (a to obliczysz wiedząc o jaki kąt obróciła się igiełka) - nie będzie to 42 uT, tylko 42 uT przemnożone przez pewną wartość funkcji trygonometrycznej tego kąta (warto rozrysować sobie te wektory). A potem używasz tego wzoru, który już użyłeś.