2024G.3

To jest jeden z przypadków, w którym właśnie nie da się od razu tak "zdroworozsądkowo" stwierdzić, w którą stronę zwrócona będzie siłą tarcia statycznego - a ruch tej kulki nie jest tutaj niczym dziwnym, ona normalnie toczy się w prawo ruchem jednostajnie przyspieszonym. W takich sytuacjach, gdy nie wiadomo od razu, w którą stronę zwrócone jest tarcie trzeba to zwyczajnie policzyć - tak jak tutaj. I zauważmy, że to nie jest nic złego, że to tarcie wyszło w prawo - jego wartość jest bowiem mniejsza niż wartość siły F, więc moment siły F względem punktu S jest większy niż moment siły T względem punktu S, więc następuje obrót kulki właśnie w prawo i wszystko jest w porządku.

W innych sytuacjach było wiadomo od razu, w którą stronę zwrócone było tarcie, bo było od razu wiadomo czy dana bryła sztywna zwiększa czy też zmniejsza swoją prędkość obrotową (kątową). Np. przy toczeniu się walca na stole w przypadku zadania z zajęć nr 6, wiadomo było, że jego prędkość kątowa wzrasta, więc tarcie musiało być tak zwrócone, aby jego moment powodował obrót w prawą stronę, w przypadku ciał na równi wiemy, że jeśli ciało się stacza, to jego prędkość kątowa wzrasta, a jeśli się wtacza, to maleje - w obu tych przypadkach tarcie musi być zatem zwrócone w górę równi.

Tu natomiast zarówno w przypadku gdyby tarcie było zwrócone w prawo, jak i w lewo, to w sensie samej zmiany prędkości obrotowej oba te przypadki mogą nam zagwarantować to, że prędkość kątowa kulki będzie wzrastała (i kulka będzie toczyć się w prawo). Trzeba więc tutaj było dopisać II zasadę dynamiki w ruchu postępowym i zwyczajnie wyliczyć to tarcie i stąd otrzymujemy jego zwrot.